Szkło kryształowe co to właściwie znaczy

Szkło kryształowe to nic innego, jak czeski kryształ, najwyższa jakość, niepowtarzalny styl i precyzja wykonania. Wytworne kształty, nieskazitelnie przeźroczystość  i różnorodność kolekcji sprawia, że od wieków cieszy się ogromną popularnością i gości w Państwa domach. 

Historia czeskich hut liczy kilkaset lat,  już w XVII wieku zaczął rozwijać się przemysł szklarski na terenach Bohemii. Marka tworzy do dzisiaj swoje produkty. 

Zacznę jednak od samego początku. Pierwsza produkcja szkła zaczęła się według archeologów w Mezopotamii 3500 lat p.n.e. gdzieś na terytorium dzisiejszej Syrii, następnie pojawiło się w Egipcie oraz w Chinach. W III wieku p.n.e. pojawiło się na terytorium Czech, sprowadzili je Celtowie z Bliskiego Wschodu. Pierwsze pisemne wzmianki o szkle i jego obróbce na czeskim terenie sięgają XII wieku. Przemysł szklarski rozwinął się w drugiej połowie XII wieku na obszarach górzystych w Rudawie, w Karkonoszach, na Szumawie, w Górach Izerskich. Na tych obszarach były podstawowe surowce potrzebne do wytwarzania szkła, takie jak drewno bukowe, kwarc, wapień i woda. 

Pierwsze szkło produkowane na terenach czeskich było pod wpływem włoskiej sztuki renesansowej. W owym czasie Weneckie szkło było najsłynniejsze i wyznaczało trendy. Czesi pod wpływem weneckim produkowali szkło, aż do XII wieku. Na  przełomie XVI i XVII wieku, za panowania cesarza Rudolfa II, nastąpił rozkwit szklarstwa i formowania. Zaczęto eksperymentować i powstały pierwsze grawery, co miało duży wpływ na późniejszą produkcję w okresie Baroku. Społeczeństwo barokowe szybko przyjęło na salony czeski kryształ, wysokiej klasy szkło. Zdobienie szkła grawerem lub szlifem, nie miało sobie równych. 

W latach 70. XVII wieku nastąpił przełom w szklarni Müllera na Szumawie. Stworzono tam doskonale przejrzyste potasowo-wapniowe szkło, idealne do grawerowania i szlifowania, a także malowania. Nazwano je szkłem kryształowym, na którym zaczęły powstawać przepiękne wzory ornamentalne, a także figuralne. W tych czasach, taki rodzaj szkła nie występował nigdzie. Stał się wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju,  a dzięki handlowcom, jego sława rozszerzyła się poza granice czeskie.  

W XVIII wieku czeski kryształ stał się tak popularny, że to Włosi zaczęli kopiować wzory. 

Szczyt popularności czeskiego kryształu przypada na lata 20. do 40. XVIII wieku, nie miały konkurencji na rynku z luksusowym szkłem do napojów, poza tym swoją ogromną popularnością cieszyły się żyrandole oraz zwierciadła. 

Jednak wszystko co dobre w pewnym momencie przeżywa kryzys i tak właśnie stało się w połowie XVIII wieku, ze szkłem kryształowym, biznes zaczął stopniowo podupadać. Ogromny wpływ miały liczne wojny, droższe surowce, a także upodobania klientów. W okresie Rokoko i Empire wiele zakładów szklarskich upadło, producenci skupili się głównie na żyrandolach. W okresie biedermeieru i secesji sytuacja się polepszyła, ale I i II wojna, a potem reżim komunistyczny osłabił czeskich twórców. 

Czeski kryształ ponownie doczekał się uznania na światowej wystawie EXPO 58 w Brukseli. Po roku 1989 doszło do restytucji i prywatyzacji oraz przeformowania struktur własność przemysłu szklarskiego. Jednak mimo tych wszystkich zdarzeń jakie miały miejsce przez lata, przemysłowi szklarskiemu udało się przetrwać i ponownie odnieść sukces oraz uznanie na całym świecie. 

Czeski kryształ doceniany jest do dziś, posiada idealna przeźroczystość, którą podkreśla charakterystyczna gra świateł oraz połysk. Kombinacja ta powoduje, że szkło nadaje się idealnie do grawerowania i szlifowania. Idealne kryształowe szkło w połączeniu z pracą artysty staje się małym dziełem sztuki, które zdobi domostwa i wnętrza na całym świecie. 

Moje uwielbienie do czeskiego kryształu trawa również już kilka lat, bardzo lubię  na nim pracować, czasami się śmieję, że jest to moja kartka lub płótno, ponieważ biorę do ręki kieliszek i już wiem co na nim stworzę. Robię to już instynktownie, często bez wstępnych projektów - siadam i już wiem co zrobić, a potem zaczynam moją małą szlifierką tworzyć.